De grote dag nadert

Het land van kwaliteit, waar de lucht het schoonste is van Nederland. Waar je weer slootje springt, van de dijk afrolt en gewoon geniet van het uitzicht. Waar de wouden een prachtige afwisseling vormen met coulissen en de meren je uitdagen om hoe dan ook het water op te gaan. Waar de historie hedendaags is in die prachtige Elfstedenstad.

Het Friese landschap trekt als een magneet. Het duurde even, maar ben toch overstag (om in Friese sferen te blijven). Na jarenlang te hebben gewoond in grote steden als Amsterdam en Almere gaan we in de herfst van ons leven richting Friesland. We gaan ons vestigen in het lintdorp Warns. Op de kaart een stipje, inmiddels voor mijn gevoel een rots in de branding.

Van andere bezoekers hoorden we het al. Nu hebben we het zelf ervaren. Wanneer je richting Warns rijdt, overvalt de rust je als een warme deken. Weg is het gejaagde leven van alledag. Alles gaat er veel rustiger. En die stugge Friezen? Nog niets van gemerkt. We zullen vast wel aarden daar.

Het besluit heeft een behoorlijke impact. Eerst is daar het besluit. Dan komt de twijfel, doen we er wel goed aan? Vervolgens het berusten. “Alles sil goed wêze jonge” We vertrouwen er maar op.
Zo vlak voor de dag van de verhuizing raast het door je hoofd. “Hebben we écht niets vergeten?” Nutsbedrijven, verzekeringen, banken, ziekenzorg, ja zelfs de huisarts is al geregeld. Een opmerking van onze buurvrouw leert dat we inderdaad wat zijn vergeten. Bijna dan. Het hebben van huisdieren betekent ook dat je verantwoordelijk bent voor de dieren. Vandaar dat ze zijn gechipt en geregistreerd bij de Nederlandse Databank voor Gezelschapsdieren. Ooops, daar moet de verhuizing dus ook nog gemeld worden. Iets wat je zo zou vergeten.

En dan is het zo ver. De laatste dag in het huis dat je twintig jaar hebt bewoond. Je loopt in gedachten verzonken door alle kamers. De zolder, alleen nog maar verhuisdozen. De kamer waar Sharon zo trots op was, leeg, op wat dozen na. Daarnaast mijn werkkamer, waar menige computer weer hersteld werd. Waar harde schijven werden vervangen door SSD’s. Waar defecte voedingen werden vervangen. De werkplek is gedemonteerd en wacht op de sterke knuisten van de verhuizers.

Het is een blik in het leven van een zelfstandig ondernemer die naast zijn bedrijf ook nog een privé leven heeft dat hij graag deelt. Hoop dat jullie dat niet erg vinden. In mijn beleving bestaat een bedrijf alleen bij de gedrevenheid en enthousiasme van de werknemers. Of dat er nou één of honderden zijn. Moet dit soort verhalen kunnen? Laat het eens weten. Ben heel benieuwd.