Enige tijd geleden verschijnt er een oproep op mijn Facebook. Er wordt sinds 26-11 een Cocker Spaniel van 2 jaar oud vermist in de omgeving. De eigenaar, die in Zeeland woont, was in de jachthaven in Hemelum om zijn boot winterklaar te maken. Daar ontsnapte het beestje. De stichting Waar is onze Angel? werd te hulp geroepen.
Whatsapp wordt ingezet
Er kwam een speciale WhatsApp groep voor mensen in de omgeving die wilden en konden helpen zoeken. De klopjacht naar Kaya begon. Drie weken lang heeft ze zo’n 61 mensen dag en nacht bezig gehouden. Er kwamen vangkooien, camera’s en persoonlijk toezicht. Advies was, alleen zichtmeldingen doorgeven, niet benaderen. Kaya heeft een verleden en is zeer angstig. De eigenaar in Zeeland kan het thuiszitten niet langer verdragen en wil zijn steentje bijdragen. Na enig overleg bieden Wil en ik hem aan om hier te slapen. Het is doordeweeks dus de kamer van Sharon is vrij. Hij neemt het aanbod dankbaar met beide handen aan. Het contact verloopt via Whatsapp.
Van app naar menselijk contact
Dit is waar ik altijd naar streef. De mens achter de app. De eigenaar blijkt een sympathieke, praatgrage oudere man met een rugzak vol verhalen. Een van de verhalen raakt me diep.
Hij heeft in maart vrijwel binnen een week afscheid moeten nemen van zijn vrouw die van een gezonde vijftiger slachtoffer werd van corona. Door de afzondering heeft hij feitelijk niet eens echt afscheid kunnen nemen. Tegen de eenzaamheid en het verdriet neemt hij later een hond. Die hond was Kaya. Troosten mag niet, maar wat heb ik het zwaar door dit verhaal.
De kracht van Social Media
Snel loopt het deelnemer aantal in de speciale Kaya groep op tot meer dan 60 personen. Ook diverse Facebookgroepen worden nu ingezet. Kaya wordt de beroemdste hond in Friesland, lijkt wel. Dat het zo snel rond kan gaan is een van de positieve kanten van Social Media.
Na een redelijke nachtrust komen de zichtmeldingen weer binnen. Ze is ondertussen na 26-11 o.a. gespot in Hemelum, Warns, Bakhuizen en blijft tenslotte tussen Koudum en de Galamadammen rondzwerven. We springen in de auto en rijden naar de laatste zichtmelding. En dan gebeurd het… Kaya komt een fietspad afgerend en komt op de eigenaar af. Handig weet het beestje de open armen te ontwijken en vlucht weer de omgeving in. De eigenaar in tranen achterlatend. Deze zit er echt doorheen en besluit de volgende dag weer naar huis te rijden. De WhatsApp groepsleden blijven echter standvastig volhouden.
Dan moet ik afhaken omdat we in quarantaine gaan. Een begeleider bij de groep van Sharon is positief getest. Sharon is ondertussen bij ons en blijft hier ook. Tot woensdag kan ik de groep alleen vanuit huis bijstaan.
Succes!
Woensdagavond knalt het verlossende bericht van het WhatsApp schermpje, KAYA IS GEVANGEN!
Eindelijk heeft ze een van de vangkooien gevonden en deze deed zijn werk. De groep explodeert van enthousiasme. De saamhorigheid tussen de 60 dierenliefhebbers is groot.
Kaya wordt direct naar een dierenarts gebracht voor controle. Wat open voetzooltjes, vermagerd maar verder naar omstandigheden gezond. De dochter van de eigenaar komt vanuit Lelystad om haar op te halen. De volgende ochtend komt uiteindelijk de eigenaar, na een autorit van zo’n 2 uur zijn Kaya ophalen. Het bleef nog lang onrustig op WhatsApp.